Als je blind of slechtziend bent ligt het niet voor de hand om met je geleidehond naar de jachthondentraining te gaan. Hoe weet je immers dat de hond het apport wel zal gaan halen als je hem of haar niet kunt zien? Toch heb ik er nooit over getwijfeld of het mij zou lukken om mijn geleidehond ook op te kunnen leiden tot jachthond. Jim mocht dus toen hij twee jaar oud was voor het eerst kennismaken met het kort apport, het netjes afgeven van een dummy en jawel het waterwerk! Jim was helemaal geen fan van zwemmen want het pleeggezin had hem heel goed geleerd dat water niet leuk is. Als hij een beugel om had mocht hij er immers niet eens naar kijken, maar nu moest hij opeens het water in om die dummy te gaan halen. Gelukkig kreeg ik veel hulp van diverse lieve mensen om mij heen en hebben wij het zo ver gebracht dat wij mee konden doen aan diverse wedstrijden. Helaas hebben wij nooit een officieel diploma gehaald, maar ik heb al die jaren enorm genoten van het feit dat Jim niet alleen mijn geleidehond was, maar wij ook op een heel ander vlak goed konden samenwerken. Bovendien heeft de ene taak die andere nooit in de weg gezeten en mag ik er zeker trots op zijn dat hij de combi van het ontwijken van obstakels en het halen van de dummy al die tijd zo goed heeft kunnen maken. Toen Jim 9 jaar oud was en voor wat betreft het geleidewerk met pensioen mocht, had hij zeker nog voldoende werklust en besloot ik in te gaan op het aanbod van Hans om eens op de zondag mee te trainen. En het bleef niet bij 1 keer meetrainen want Jim vond het leuk en er was nog voldoende ruimte voor hem om in de groep te worden opgenomen. Gevolg was dat ik vanaf dat moment samen met mijn moeder naar de training kon gaan! En zo gebeurde het ook dat wij in 2017 voor het eerst mee gingen naar het trainingsweekend in België. Als je een oude hond bent, betekent het immers niet dat je dan al achter de geraniums moet gaan liggen en bent afgeschreven. Dit jaar gaat hij als het allemaal goed gaat ook weer mee en mag hij met de andere oude bokjes aan de bar hangen. En als hij pech heeft moet hij misschien ook nog wel op de eerste avond aan de bak want de meester verzint altijd wel een leuke opdracht voor hond en baas. Voor het binnenhalen van hele lange apporten wordt hij veel te oud, maar voor een opdracht op korte afstand is hij altijd nog wel te porren. Vorig jaar heeft hij bewezen dat als het vrouwtje een dienblad met glaasjes water in de hand heet hij heel goed de obstakels op de grond (bakjes met gehaktballen) kan ontwijken en dus negeren. Wat mij betreft blijft die Jim toch mijn kampioen!
